Dag 3
Dag 3 (Mooie vis, een misser en zeer geslaagd)
Deze dag mocht geen herhaling worden van dag 2. Gelukkig zat het weer mee en waren de pollen grotendeels verdreven. Ik besloot vandaag om de rivier stroomafwaarts te volgen. Ik bleef lopen tot ik op een gegeven moment door kreeg dat ik echt helemaal alleen en "ver" van de bewoonde wereld was. Een paar prachtige stukken om te vissen trokken al snel mijn aandacht. Even een keer of 5 een vliegje werpen in een stroomversnelling en dan weer doorlopen naar de volgende plek. Ik had mijn Yellow Sally nog aan de leader zitten en besloot om nog een paar kleine CDC vliegjes op #20 te proberen. Een paar bruine, een paar olijf kleurige en ook zwart heb ik geprobeerd.
Het resultaat waren een paar kleine voorntjes, weer wat mooie kopvoorn maar nog steeds geen forel.
Op een gegeven moment was ik aangekomen bij een smalle brug over het water. Zachtjes sloop ik langs de waterkant voorbij de brug. Ik kwam terecht op een mooi stukje gras langs het water waar ik even kon rusten. Ik besloot te gaan zitten en gewoon even het water te observeren. Aan de overkant zag ik op een ondieper stuk van de rivier al aardig wat kleine visjes stijgen. De gedachte kwam in mij op om daar even heen te waden en mijn vliegje te werpen. Echter besloot ik dit niet te doen omdat ik dan wellicht wat betere plekken vlak achter de brug zou verstoren, waar heel misschien wel wat grotere vissen zaten.
Als een welkome ingeving lande er ineens vlak voor me eerst een mooie Emphera Danica met vlak er achter nog een prachtige wit met zwarte gevlekte, meivlieg.
Toen kwam het ineens in mij op om gewoon een een meivlieg aan de leader te knopen. Als eerste besloot ik een meivlieg te gebruiken die wat weg had van de Emphera Danica.
Toen kwam het ineens in mij op om gewoon een een meivlieg aan de leader te knopen. Als eerste besloot ik een meivlieg te gebruiken die wat weg had van de Emphera Danica.
Ik wierp deze vlieg in vlak achter de brug en liet deze over een wat diepere geul achter de brug drijven. Ineens zag ik van achter een rots een flinke vis verschijnen die even kwam kijken of dit eetbaar was. Net op het laatste moment haakt de vis af en zijn staart veroorzaakte een flinke kolk bij de vlieg. Na nog twee maal hetzelfde resultaat met deze vlieg besloot ik wat anders te proberen.
Uit het boek Wondervliegen 2 heb ik eens een Hare´s Ear emerger gebonden (Hare´s Ear nimf met een cdc veer voor in). Ik besloot deze eens te gebruiken.
Weer op dezelfde plek liet ik deze vlieg over drijven. Ditmaal besloot de vis door te zetten en pakte de vlieg vol overtuiging. Tijdens de dril besloot ik mijn camera te pakken om de hele actie op te nemen. Dit bleek de minst slimme actie van die dag. Doordat ik de camera pakte liet ik de lijn maar 1 seconde wat verslappen en van dat moment maakte de vis dankbaar gebruik. Hij ontsnapte!
Wat was dit balen zeg. Hoe kon ik zo stom zijn. Had ik niet even kunnen wachten tot de vis in het net zat? Mijn enthousiasme heeft mij een mooie vis gekost.
Al balend liep ik de rivier een kleine stukje verder af. Ik kon het niet los laten. Voor mijn gevoel ging vanaf dat moment elke worp slecht en leek er nergens meer zo´n mooie plek te zijn waar ik nog een grotere vis kon haken. Dit alles was waarschijnlijk niet waar maar dit is wat het grote verlangen naar een mooie vis en deze vervolgens door een stomme fout te verliezen met je doet.
De rivier werd toch wat dieper en op een gegeven moment besloot ik terug te gaan naar de brug om het gewoon nog eens te proberen. Met dezelfde vlieg op dezelfde plek. Het moest en zou mij lukken!
Na een drietal worpen bleek de vis er nog te zitten en blijkbaar was deze de misser al lang weer vergeten. Vol overtuiging dook de vis wederom op de vlieg en dit keer liet ik mijn camera lekker waar die was tot de vis in het net zat!
Het bleek een vlagzalm! Een van mijn favoriete vissen. Nadat de vis veilig in het net zat besloot ik mijn camera erbij te pakken.
Na deze mooie vangst wilde ik natuurlijk niet meer stoppen. Ik liep een kleine 10 meter stroomafwaarts om in dezelfde diepe geul nogmaals een vis tot happen te zetten.
Ik hoefde niet lang geduld te hebben. Binnen 5 minuten was het weer raak. Ditmaal een mooie forel van 30 centimeter. Weer een stevige dril en snel in het netje voordat de camera er weer bij kwam.
Een geslaagde dag. Op deze plek heb ik meerdere forellen mogen vangen. Daarnaast heb ik deze vlieg niet meer van mijn leader gehaald. Dit bleek met recht een wondervlieg. Op de terug weg naar de tent heb ik meerdere malen deze vlieg even in een stroomversnelling geworpen met elke keer hetzelfde resultaat: Vis!
Heel rap een paar exemplaren bij gebonden en tevens ook een aantal met een andere kleur CDC. dit voor het geval er veel bladeren/schuim of wat voor spul ook, dat mijn zicht op de vlieg kon belemmeren, op het water zou drijven.
Ik besefte dat ik maar 1 vlieg van dit soort bij mij had. Gelukkig had ik al mijn bindspullen ook ingepakt, dus snel aan de slag!
Op naar de laatste echte visdag!
Reacties
Een reactie posten