Vakantie aan de Ourthe deel 3

Dag 4

Dag 4 (De laatste dag)

De laatste echte visdag is aangebroken. Dit maal ging ik er op uit met de intentie dit de beste dag van allen te maken. Zodra het brood gehaald kon worden stond ik vooraan. Snel even wat eten, de spullen in orde maken en gaan! 

Ik wilde snel richting de brug waar ik gisteren ook had staan vissen. Wellicht dat de vissen de vlieg alweer vergeten waren of dat er verse vis op de stekken zwom. Al snel ontdekte ik een pad dat mij veel sneller op de plek van bestemming bracht dan al wadend door de rivier. Jammer dat ik mijn tijd daar aan had verspild maar ik kon daar niet te lang bij stil staan. Ik wilde vis!

Ik kwam dit mooie bord tegen onderweg. Hierop staat alles keurig beschreven van de verschillende vissoorten tot aan de benodigde vergunningen en eventuele andere aangelegde vis plekken. Nu ik het bord nogmaals goed lees ben ik bang dat ik toch een kleine overtreding heb begaan. Normaal knijp ik mijn weerhaken wel plat. Maar ik besefte mij dat ik dit gisteren niet heb gedaan. Dus maar snel even doen dus.

Vlak voor de brug kwam ik nog een andere vliegvisser tegen. Een plaatselijke vliegvisser met meer dan 18 jaar ervaring op de rivier. Hij vroeg aan mij of ik al wat had gevangen en met trots liet ik hem de foto's zien. Omdat de foto van de vlagzalm niet helemaal perfect was vertelde ik dat ik er graag nog een zou willen vangen om een betere foto te maken. De vliegvisser begon te lachen. Hij vertelde mij dat ik me gelukkig moest prijzen met deze ene vlagzalm. Deze werden namelijk maar zelden aangetroffen hier in de rivier. Ik weet niet in hoeverre dit waar was maar ik moet wel bekennen dat ik de rest van de dagen geen vlagzalm meer heb gezien. Op dat moment drong het tot mij door dat dit dus wel eens de enige vlagzalm kon zijn die ik zou vangen. Even baalde ik omdat dit toch echt mijn favoriete vis is. Daarnaast kwam al snel het gevoel van geluk. Ik had de vlagzalm ook niet kunnen vangen.

Het leek mij een goed idee om mijn camera zodanig te installeren dat ik wellicht een aanbeet kon filmen. Na wat prutsen en met behulp van wat takken kreeg ik de camera in een stabiele positie en startte ik de opname.

En natuurlijk de vis.

Weer een mooie vis op dezelfde plek (nee het is niet dezelfde forel). Na een klein kwartier besloot ik toch wat verder te lopen stroomafwaarts. Er lag een mooi weiland langs de rivier wat het lopen aanzienlijk makkelijker maakte. Een paar mooie ondiepe stukken, helaas zonder vis, maar wel met kanoërs die een handje geholpen moesten worden om hun tocht voort te kunnen zetten.

Hier en daar weer even dezelfde vlieg geprobeerd en afgewisseld met een kleine BWO op #18. Ook deze vlieg bleek succesvol maar toch bleef de Hare's Ear emerger meer vangen. Het waren over het algemeen geen grote forellen maar toch zeer leuk om te vangen.

Zoals te zien is heb ik hier op de foto's mijn waadjas aangetrokken. Dit kwam voornamelijk doordat de zon achter de wolken verdween en er een koude harde wind kwam opzetten. Gelukkig heb ik deze jas altijd in mijn rugzak zitten voor dit soort gevallen of in geval van regen. Zo zal het weer je de pret niet bederven. Op de hooikoorts na dan. 

Na een prachtige dag, met meer vissen dan op twee handen te tellen, besloot ik om terug te gaan naar de tent. 

Het waren mooie dagen geweest met mooie vangsten en goed weer. Een mooi stukje rivier met aardig wat vis. Echter is het wel even zoeken naar de wat grotere vissen. 

De volgende ochtend waren alle spullen snel ingepakt. Toch zou ik wat ruimte hebben gehad om nog even een uurtje te vissen. Ik besloot dit niet te doen. Niks kon meer tippen aan gisteren en ik zou dan wellicht wat gefrustreerd zijn als ik niks of minder zou vangen. Nee, het was mooi geweest ik kan met een goed gevoel naar huis.